BOD اکسیژن خواهی بیوشیمیایی

(BOD (Biochemical Oxygen Demand یا همان "اکسیژن خواهی بیوشیمیایی" فاضلاب، پساب و یا آب عبارت است از میزان اکسیژن مورد نیاز میکرو ارگانیسم ها در اکسیداسیون بیوشیمیایی مواد آلی موجود در آن.

در حقیقتBOD تعیین کننده مقدار اکسیژن مورد لزوم برای ثبوت بیولوژیکی مواد آلی نمونه مورد نظر خواهد بود. هرچه مواد آلی موجود در فاضلاب بیشتر باشد BOD آن بالاتر است. 

میکرو ارگانیزم ها برای تجزیه و مصرف مواد آلی موجود در فاضلاب یا پساب و یا هر منبع آبی، نیاز به اکسیژن دارند که این اکسیژن را از منبع آبی تامین می کنند و بنابراین با مصرف اکسیژن موجب کاهش میزان اکسیژن محلول می شوند و بنابراین  هرچه بار مواد آلی بیشتر باشد میزان اکسیژن مورد نیاز جهت تجزیه و مصرف مواد آلی بیشتر است.

BOD اکسیژن خواهی بیوشیمیایی مهمترین ابزار سنجش مواد آلی قابل تجزیه زیست شناختی است که درفاضلاب کاربرد متداول دارد.

در این روش مقدار اکسیژن مورد نیاز برای اکسیداسیون مواد آلی فاضلاب توسط باکتری ها به دست می آید.

با استفاده از اندازه گیری مقدار اکسیژن مورد نیاز، غلظت مواد آلی موجود در فاضلاب که قابل اکسیداسیون باکتریایی است به دست می آید. 
اگر BOD کم باشد آب پاک و فاقد ارگانیسم است یا آن که ارگانیزم های داخل آب مرده و نیازی به مصرف اکسیژن ندارند .

 BOD  مقدار اکسیژن لازم برای ثبات بیولوژیکی در آب است. اندازه تأسیسات تصفیه بیولوژیکی خصوصاً میزان هوادهی فاضلاب در حوضچه های هوا دهی را می توان با اندازه BOD محاسبه نمود.

درجه BOD آب

اگر BOD آبی ppm 1 باشد تقریباً آب خالص است.

آب با BOD تا ppm 5 نسبتاً خالص فرض می شود
وقتی که BOD به بیشتر از ppm 5 برسد خلوص آب مورد تردید قرار می گیرد.
اما اگر مقدار BOD از ppm 20 تجاوز کند سلامت عمومی مورد خطر واقع می شود.
علاوه بر آزمایشات BOD، آزمایشات COD نیز معیاری هستند برای تاثیر کاهش اکسیژن حاصل از آلاینده های زائد.

در اکثر موارد هر دونوع آزمایش به عنوان سنجش آلودگی مورد تایید قرار گرفته اند.

تفاوت BOD و COD

آزمایش B.O.D میزان نیاز اکسیژن در مواد آلوده کننده زیست تجزیه پذیر را تعیین می کند در حالی که آزمایش C.O.D میزان نیاز به اکسیژن آلاینده های زیست تجزیه پذیر به علاوه نیاز به اکسیژن آلاینده های قابل اکسیده شدن غیر زیست تجزیه پذیر را تعیین می کند.

استانداردBOD اکسیژن خواهی بیوشیمیایی

 استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست برحسب منبع پذیرنده ای که فاضلاب به آن تخلیه می شود، به قرار زیر است:
تخلیه فاضلاب به آب های سطحی .......................30( لحظه ای 50) میلیگرم بر لیتر
تخلیه فاضلاب به چاه جذبی .............................30(  لحظه ای 50) میلیگرم بر لیتر
مصارف آبیاری و کشاورزی ..............................100میلیگرم بر لیتر

به عنوان نمونه در جدول زیر مقادیر BOD5 برخی از انواع فاضلاب های آمده است.

برای اندازه گیری میزان  BOD5 در یک نمونه فاضلاب، می بایست آن را به مدت 5 روز در محیط کشت مناسب در آزمایشگاه قرار دهند و به همین دلیل آن را   BOD5 پنج روزه نیز می نامند.
BOD5 فاضلاب خام برخی از کارخانجات مانند کارخانه الکل سازی می تواند به حدود 8 تا 10 هزار میلی گرم بر لیتر نیز برسد که نشان دهنده بار آلی بسیار بالا در آن است و در صورت تخلیه به منابع آبی ( با توجه به حجم زیاد فاضلاب این گونه کارخانجات) می تواند بسیار خطرناک بوده و آسیب های جدی به اکو سیستم آبی منبع پذیرنده وارد کند. 

BOD5 در فاضلاب های بهداشتی خانگی حدود 200 تا 400 می باشد .

تخلیه حجم بالایی این نوع فاضلاب به منابع پذیرنده ( جدای از مشکلات بیماری زایی و ترکیبات نیتراته در این فاضلاب ها) می تواند  مشکلات زیست محیطی  ناشی از کاهش میزان اکسیژن محلول در آب منبع پذیرنده  را نیز ایجاد نماید.
با سنجش مقدار BOD5 فاضلاب درآزمایشگاه می توان میزان مواد آلی فاضلاب (بار آلی) را تشخیص داد .
بنابراین سنجش BOD  برای جلوگیری از بهم خوردن فرایندهای تصفیه خانه‌ ها به دلایل اکولوژیکی واقتصادی اهمیت ویژه ایی دارد.

جهت سفارش سیستم های تصفیه جهت کاهشBOD باما تماس بگیرید.

جهت سفارش آزمایش BOD از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

روش اندازه گیری کل مواد جامد معلق TSS

برای اندازه گیری غلظت TSS صافی خشک شده را وزن و سپس نمونه آب را با آن صاف می کنند.

سپس صافی استفاده شده را در دمای 103 تا ℃ 105 خشک و مجدداً وزن می کنند.

تفاوت وزن صافی، قبل و بعد از صاف کردن، معرّف وزن مواد جامد معلق نمونۀ آب است. اندازۀ منافذ صافی های آزمایش TSS از 0.45 تا 2.0 میکرون متغیرند.

با توجه به نتایج آزمایشگاهی، غلظت کل مواد جامد معلق از معادله زیر بدست می آید:

C_TSS : غلظت کل مواد جامد معلق (mg/L)

m_f+s :مجموع جرم صافی و جرم باقی ماندۀ خشک شده (mg)

m_f :جرم صافی (mg)

 _s∀ : حجم نمونه (L)

آزمایش TSS، علی رغم آنکه از پارامترهای مهم مدیریت کیفیت آب است اما چندین نارسایی دارد.

معایب آزمایش TSS

(4) TSS یک پارامتر کُپه ای کیفیت آب است و تعداد و توزیع اندازه ذرات را مشخص نمی کند.

منابع مواد جامد معلق TSS

مواد جامد معلق ممکن است آلی یا معدنی باشند.

ذرات معلق معدنی در منابع آب، عمدتاً ذرات خاک هستند که از فرسایش خاک حوضه های آبریز توسط باران و رواناب، فرسایش بستر و سواحل رودخانه ها و آبراهه ها توسط جریان آب، فرسایش سواحل دریاچه ها و دریاها توسط امواج و بازتعلیق ته رسوبات دریاچه ها و دیگر منابع آب ساکن، منشأ می گیرند.

منشأ ذرات معلق آلی، در منابع آب، برگ درختان، فرسایش و تعلیق ذرات آلی سطح حوضه های آبریز، میکروب های زنده و بقایای آبرزیان مرده است.

علاوه بر منابع طبیعی بالا، پساب تصفیه خانه های فاضلاب، رواناب ها، زه آب کشاورزی و پسماندها نیز از دیگر منابع مواد جامد معلق در آب های طبیعی هستند.

اثرات مخرب TSS

مواد جامد معلق، با محدود کردن میزان نفوذنور، فوتوسنتز و رشد گیاهان را در اکوسیستم های آبی کاهش می دهند.

TSS با ته نشین شدن باعث کم عمق شدن منابع آب سطحی ونابودی کف زیان و تخم ماهیان می شوند.

ذرات معلق از زیبایی و ارزش تفریحی منابع آب می کاهند.

مواد معلق باعث اختلال در کاربری کشاورزی آب می شوند؛ زیرا این ذرات روی زمین و گیاه رسوب و روزنه های سامانه های آبیاری قطره ای و افشانی را مسدود می کنند.

برای حفاظت از کیفیت منابع آب چه باید کرد؟

برای حفاظت از کیفیت منابع آب، غلظت TSS آب نباید از حدی که فوتوسنتز را بیش از 10 درصد کاهش دهد، تجاوز کند.

استانداردهای کیفیت پساب تصفیه خانه های فاضلاب، معمولا روی غلظت معمولاً روی غلظت TSS پساب ها، محدودیت دارند، به طوری که برای حفاظت خوب منابع آب، حداکثر mg/L 25 و برای حفاظت ضعیف تر تا حداکثر mg/L 50 توصیه می شود.

بدلیل اینکه ذرات معلق درآب قابل رؤیت بوده اگرمخاطرات بهداشتی هم نداشته باشد، مورد پذیرش مصرف کنندگان نخواهد بود.

طبق استاندارد ایران ، مواد جامد معلق tss را با استفاده از سرانه جامدات معلق بدست آورد.

سرانه تولید tss برای هر نفر در یک شبانه روز ۵۰ تا ۶۰ گرم است. اگر سرانه تولید فاضلاب زا داشته باشیم و بر هم تقسیم کنیم غلظت tss  بدست می آید.

مواد معلقی که بر روی کاغذ صافی باقی می ماند. بخشی از آن قابل تجزیه بیولوژیکی و بخشی از آن غیر قابل تجزیه بیولوژیکی است. بخشی از این ذرات مواد آلی و بخشی دیگر مواد غیر آلی است.

 برای تشخیص مقدار مواد آلی آن ها را در کوره با دمای ۵۵۰ درجه سانتیگراد می سوزانیم. و مواد آلی به co2 تبدیل می شوند و از کوره خارج می شوند.

خاکستری که می ماند ، مقداری مواد غیر آلی است.

به مواد آلی ، مواد فرار و به بخش باقی مانده مواد fixed  گفته میشود.

روش آزمایش مواد جامد معلق tss

برای انجام آزمایش مواد جامد معلق TSS ، باید ابتدا کاغذ صافی مورد نظر را وزن کنیم. پس از یادداشت وزن کاغذ صافی مورد نظر، حجم مشخصی از فاضلاب را از کاغذ صافی 0.45 میکرومتر عبور می  دهیم.

عموما ۵۰ میلیلبتر در نظر گرفت می شود. پس از صاف شدن کاغذ صافی را در آون در دمای ۱۰۳ درجه سانتیگراد به مدت ۱ ساعت قرار می دهیم.

اختلاف وزن اولیه و ثانویه کاغذ صافی تقسیم بر میزان حجم نمونه عبوری از کاغذ صافی برابر است با مواد جامد معلق tss اندازه گیری شده.

جهت سفارش سیستم های تصفیه جهت کاهش هدایت TSS باما تماس بگیرید.

جهت سفارش آزمایش مواد جامد معلق TSS از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

کدورت آب چیست؟

کدورت آب Turbidityیک ویژگی فیزیکی اصلی آب است.

توانایی آب در عبور دادن نور و یا معیاری برای میزان جذب یا پراکندگی نور توسط مواد معلق در آب است.

 در اثر وجود مواد معلق کلوئیدی در آب ایجاد می‌شود. اندازه ذرات کلوئیدی یک میکرون تا یک هزارم میکرون (0.001 تا0.000001میلیمتر) می‌باشد. مواد کلوئیدی به دو دسته تقسیم می شوند:

1- کلوئیدهای کوچک با اندازه 001/0 تا 01/0 میکرون

2- کلوئیدهای بزرگ با اندازه 1/0 تا 1 میکرون.

هر یک از ذرات موجود در آب بر حسب شکل، اندازه و تراکم آنها در آب با جذب یـا پراکنده ساختن بخشی از نور تابیده شده به آن، میزان نور عبور کرده را تقلیل می‌دهند.

هرچـه شـدت نـور عبـور کرده بیشتر باشد، ظاهر آب شفاف‌تر و زلال‌تر به نظر می‌آید و هرچه میزان و تراکم عامل‌های خارجی، اعم از آلی و معدنی (گل و لای، خاک رس، سیلت، باکتری‌ها و ویروس‌ها، میکروارگانیسم‌ها، رشته‌های گیاهی ترکیبات آلی رنگی محلول، ذرات سیاه مثل کربن فعال و اکسیدهای فلزی)در آب فزون‌تر باشد، میزان نور جذب یا منحرف‌شده بیشتر و در نتیجه کدورت آب بیشتر است.

منشاء عوامل ایجادکننده کدورت درآب

تخلیه فاضلاب‌های شهری و صنعتی و مواد زاید گوناگون به منابع آب، روان آبهای سطحی ناشی از بارش‌های جوی همراه با مواد فرسایش‌یافته از سطح زمین و لایه‌های درونی خاک، میکروارگانیسم‌ها، جلبک‌ها و گیاهان آبزی و ترکیبات حاصل از تجزیه و فساد آنها، اسید هـای هیومیـک و سایر ترکیبات آلی ناشی از تجزیه گیاهان و برگ‌ها، غلظت زیاد آهن سه ظرفیتی در آب به ویژه در آب‌های زیرزمینی، حباب‌های هوا و ذرات ناشی از فرآیندهای تصفیه از مهمترین عوامل ایجاد کدورت در آب می‌باشند.

اهمیت کدورت در آب آشامیدنی

در میان عامل‌های مشخص‌کننده کیفیت آب، کدورت از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

کدورت بر مقبولیت عمومی کدورت (زیبا شناختی) آب آشامیدنی تاثیر منفی گذاشته؛ موجبات اعتراض و نارضایتی مشترکان را فراهم می‌سازد.

کدورت بیش از 5 واحد معمولاً برای مصرف‌کننده قابل تشخیص است، اهمیت کدورت تا آنجاست که باعـث شـده تنهـا محـور و اساس عملکرد فرآیندهای متعارف تصفیه آب بر حذف عامل‌های ایجادکننده کدورت بنا نهاده شود و اصول طراحی تصفیه‌خانه‌ها نیز بر پایه زدایش کدورت استوار است.

مشکل کدورت بیشتر در آب‌های سطحی و همچنین چشمه‌هایی که از دل لایه‌های زمین‌هایی با تراکم کم و خلل و فرج زیاد و دانه‌بندی درشت می‌جوشند در فصول بارندگی نمایانتر می‌باشد و آب‌های زیرزمینی خصوصاً آب چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق به دلیل خاصیت فیلتراسیون لایه‌های مختلف زمین و فرآیند جذب سطحی کمتر مشهود می‌باشد.

کدورت ناشی از مواد آلی و معدنی بستر مناسبی برای جذب حشره‌کش‌ها و سایر ترکیبات آلی و میکروارگانیسم‌ها و حتی فلزات سنگین است.

ذرات آلی و معدنی مسبب کدورت با فراهم آوردن مواد غذایی، بستر مناسبی را برای رشد میکروب‌ها در شبکه‌های توزیع فراهم می‌آورند.

این ذرات، با ایجاد پوشش محافظ مانع از تماس مواد گندزدا با میکروب‌ها می‌شوند.

کارایی مواد گندزدا را به شدت کاهش می‌دهند و در نتیجه میزان مصرف مواد گندزدا را افزایش می‌دهند. همچنین گندزدایی به روش UV (استفاده از اشعه ماوراء بنفش) درآب‌های کدر کاربرد ندارد.

مواد کلوئیدی کدورت‌زا، سطوحی را برای جذب ارگانیسم‌های بیولوژیکی یا مواد شیمیایی مضر یاعامل طعم و بوی نامطلوب فراهم می‌کنند.

رابطه کدورت با آلودگی میکروبی آب

ارتباط معناداری بین کدورت آب و شمارش میکروب‌ها در آب وجود دارد.

سازمان جهانی بهداشت در سال 2006 شرط سلامت میکروبی و فقدان باکتری و ویروس‌ها در آب را بر مبنای کدورت قرار داده است.

به عنوان مثال اگر میانگین کدورت نمونه‌ها کمتر از یک NTU یا کدورت یک نمونه منفرد کمتر از پنج NTU باشد، به احتمال یقین 99/99% آب عاری از باکتری‌ها و ویروس‌ها خواهد بود.

مشـروط بـر آن کـه کلـر باقیمـانده آزاد پس از 30 دقیقه تماس در محدوده 8/0 – 5/0 میلی‌گرم در لیتر و PH آب کمتر از 8 باشد.

کـدورت نه تنهـا بـه عنـوان شاخص کارآمدی تصفیه‌خانه‌های آب در زدایش عامل‌های میکروبی بلکه می‌تواند به عنوان مشخصه میکروبی آب نیز شناخته شود، زیرا آزمایش شمارش و تعیین مقدار باکتری‌های شاخص آلودگی آب (باکتری‌های کلیفرم – اشرشیاکلی) نیازمند صرف زمانی معادل 24 تا 72 ساعت می‌باشد، برای رفع این نقیصه آزمایش کدورت در کمترین زمان ممکن بسیار راهگشا است.

بـه همیـن دلیـل در آمریکـا آزمایـش کـدورت جـزء اولیـه آزمایش میکروبی آب شده است و در یک تحقیق اعلام شده است که باکتری اشرشیاکلی (Esherichiacoli) در پوشش ذرات معلق و یا به صورت بیوفیلم در می‌آید.

در مقایسه با حالت آزاد مقاومت آن در برابر کلر 2400 مرتبه افزایش می‌یابد.

روش های کاهش کدورت آب:

روش‌های ذیل به طور مستقیم یا غیرمستقیم از حدود 30 تا نزدیک به 100% در کاهش کدورت نقش دارند:
1- ته‌نشینی و فراهم نمودن زمان ماند کافی برای ته‌نشینی ذرات معلق
2- فیلتراسیون (استفاده از صافی‌های شنی تند، کند، تحت فشار – تک‌لایه و چندلایه)
3- انعقاد و فیلتراسیون (فیلتراسیون در خط)
4- انعقاد و لخته‌سازی و فیلتراسیون (فیلتراسیون مستقیم)
5- انعقاد + لخته‌سازی + ته‌نشینی و فیلتراسیون (تصفیه متعارف)
6- انعقاد + فیلترهای دانه‌درشت (ROUGHTING FILTER) + فیلترهای چندلایه
7- الکتروکواگولاسیون (ناپایداری ذرات معلق کلوئیدی محلول در یک محیط آبی با استفاده از جریان الکتریکی که طی آن ذرات با کاهش بار سطحی بر نیروی واندروالس بین خود غلبه کرده و باعث تولید لخته می‌شود)
8- فرآیندهای غشایی مانند استفاده از میکروفیلترها، اولترافیلترها و نانوفیلترها
9- استفاده از روش اسمز معکوس (REVERSE OSMOSIS)

روش انعقاد لخته‌سازی ته‌نشینی و فیلتراسیون

در این روش که متداولترین و موثرترین روش حذف کدورت در تصفیه‌خانه‌های بزرگ آب می‌باشد.

در ابتدا در حوضچه‌های اختلاط سریع مواد منعقدکننده مانند سولفات آلومینیم (آلوم)، پلی‌آلومینیم کلراید ( PAC )، سولفات آهن دو ظرفیتی و سه ظرفیتی و در صورت نیاز کمک‌منعقدکننده‌هایی مانند خاک رس، سیلیکات سدیم و پلیمرها (ترکیبات آلی به صورت طبیعی و مصنوعی با ساختار ملکولی پیچیده و وزن ملکولی بالا مانند نشاسته و پلی‌آمیدها) به وسیله میکسرهای در مدت حدود 60 تا 30 ثانیه با آب مخلوط می‌گردند تا عمل انعقاد ذرات کلوئیدی رخ دهد.

سپس آب وارد حوضچه‌های اختلاط آرام (لخته ساز) شده که درمدت حدود 30 تا 60 دقیقه آب منعقد شده به آرامی به هم زده می‌شود تا لخته‌ها (فلوک‌ها) تشکیل گردند، سپس آب وارد حوضچه‌های ته‌نشینی‌شده، در اثر زمان ماند لخته‌ها ته‌نشین شده و در نهایت آب را از فیلترهای شنی تند عبور داده تا لخته‌های کوچک و ته‌نشین نشده گرفته شوند.

روش‌های اندازه‌گیری کدورت آب

1- کدورت‌سنج شمعی جکسون: J.T.U (JACKSON CANDLE TURBIDIMETEROR UNIT )

دستگاه اندازه‌گیری کدورت بر اساس جذب نور توسط ذرات معلق یا روش کدورت سنج شمعی جکسون شامل یک لوله شیشه‌ای کالیبره شده و دارای سطح تحتانی صاف و شفاف، یک شمع استاندارد و یک محفظه، که لوله‌ها و شمع‌ها را در یک امتداد قرار بگیرند، است.

لوله‌های شیشه‌ای و شمع‌ها در حالت عمودی قرار می‌گیرند.

سپس شمع را روشن کرده و داخل لوله استوانه‌ای نمونه آب را می‌ریزند و از بالا داخل استوانه را نگاه کرده تا زمانی که نور شمع دیده نشود به ریختن نمونه آب ادامه می‌دهند، سپس ارتفاع آب را در استوانه یادداشت کرده بر اساس ارتفاع آب از روی جدول درجه‌بندی کدورت‌سنج شمعی میزان کدورت را مشخص می‌کنند.

هر چه ارتفاع آب در لوله استوانه‌ای کمتر باشد، آب دارای کدورت بیشتری بوده است.

روش کدورت‌سنج جکسون JTU برای مقادیر بیشتر از 25 واحد برای آب‌های با کدورت بالا کاربرد دارد. استاندارد آب بر اساس کدورت‌سنج جکسون حداقل 5 و حداکثر 25 می‌باشد.

2- روش نفلومتری NEPHELOMETRIC TURBIDIMETER UNIT(N.T.U)

روشی دیگر برای اندازه‌گیری کدورت است که عمومیت یافته است.

اساس کار مقایسه شدت پراکندگی نور در یک نمونه با شدت پراکندگی نور در یک محلول استاندارد درشرایط یکسان می‌باشد.

هرچه پراکندگی نور بیشتر باشد کدورت نمونه هم بیشتر خواهد بود.

کدورت‌سنج نفلومتر شامل یک منبع نور یک عدسی و روزنه جهت متمرکز کردن نور و سل نمونه و یک دتکتور فتومتریک (آشکارساز نوری) برای مشخص‌کردن شدت نور پخش‌شده در زوایای 90 درجه یک مسیر نوری است.

انـدازه تفـرق نـوری را کـه در زاویـه 90 درجـه منکسر می‌شود، اندازه‌گیری می‌کند.

یک NTU کدورت حاصل از یک میلیگرم Si02 در یک لیتر آب مقطراست.

امروزه از ماده شیمیایی فورمازین به جای Sio2 استفاده می‌شود. که با FTU بیان می‌شود.

3- روش شمارش ذرات به کمک دستگاه الکترنیکی:

ایـن روش بسیـار دقیق و پیشرفته است. حتی مقدار ذرات و اندازه و سایز ذرات را شمارش و دسته‌بندی می‌کند.
استاندارد ملی کدورت در آب آشامیدنی:
حد مطلوب کدورت در آب شرب

طبق استاندارد شماره 1053 موسسه استاندارد یک NTU و حداکثر مجاز آن پنج NTU می‌باشد.

جهت سفارش آزمایش آب ویا خرید کدورت سنج از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

TDS آب

TDS آب مخفف عبارت (Total Dissolved Solids) به معنای کل جامدات محلول در آب است ومجموع غلظت مواد محلول در آب می‌باشد.

 از نمک‌های غیر آلی و مقادیر کمی از مواد آلی ناشی می‌شود. نمک‌های غیر آلی معمول که می‌توانند در آب حضور داشته باشند شامل:

کاتیون های کلسیم، منیزیم، پتاسیم و سدیم

و آنیونهای کربنات‌ها، نیترات‌ها، بی‌کربنات‌ها، کلریدها و سولفات‌ها هستند می‌شود.

کاتیون‌ها یون‌هایی با بار مثبت و آنیون‌ها یون‌هایی با بار منفی هستند.

منشأ حل شدن جامدات در آب

مواد معدنی از راه‌های مختلفی می‌توانند وارد آب شده و در آن حل شوند.

این راه‌ها می‌توانند ناشی از فعالیت‌های طبیعی و یا اقدامات انسانی باشند.

چشمه‌های معدنی دارای آبی با مقادیر زیاد جامدات محلول هستند زیرا آب آنها از مسیرهای سنگی و صخره‌ای که محتویات نمک زیادی دارد عبور کرده است.

فعالیت‌های کشاورزی و یا اقدامات شهری می‌تواند موجب حل شدن مقادیر بیشتری از جامدات در آب شود. اقداماتی مانند دفع فاضلاب شهری و صنعتی و یا نمک‌پاشی سطح جاده‌ها برای جلوگیری از یخ زدن آنها از این دست هستند.

بررسی میزان TDS

غلظت بالای جامدات محلول در آب به‌تنهایی خطرناک نیست.

بسیاری از مردم در طول روز آب‌معدنی می‌خرند که به‌صورت طبیعی حاوی جامدات محلول است.

سازمان حفاظت محیط‌زیست ایالات‌متحده (EPA) که مسئول رسیدگی به کیفیت آب آشامیدنی در این کشور است، TDS را به‌عنوان یک استاندارد ثانویه برای کیفیت آب در نظر گرفته است.

این بدین معنی است که مقدار TDS آب به‌تنهایی خطرناک نیست.

در بررسی‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO)، مقادیر جدول زیر برای کیفیت مزه آب آشامیدنی با توجه به TDS آن در نظر گرفته شده است.

البته دراین بررسی‌ها بیان شده که مقادیر بسیار کم TDS آب آشامیدنی، آب را بی‌مزه کرده که چندان خوشایند نیست.

افزایش غلظت جامدات محلول می‌تواند اثراتی را به دنبال داشته باشد.

این افزایش غلظت می‌توانند سبب ایجاد سختی آب گردد که رسوباتی را بر روی تجهیزات، لوله‌های آب گرم و دیگ‌های بخار بر جای می‌گذارد.

صابون‌ها و مواد شوینده در آب سخت کف کمتری تولید کرده و خاصیت شویندگی آنها کاهش می‌یابد.

همچنین مقادیر زیاد جامدات محلول می‌تواند سبب خسارت به لوازم‌خانگی و خوردگی لوله‌های انتقال آب گردد و طعم فلزی به آب دهد.

آب سخت به دلیل مواد معدنی موجود در خود همچنین سبب می‌شود که عمر فیلترهای تصفیه آب کاهش یابد.

مقدار مجاز TDS آب آشامیدنی

در کانادا، موادی که می‌توانند در غلظت زیاد برای سلامت آب آشامیدنی خطرناک باشند در فهرستی تحت عنوان MAC (Maximum Acceptable Cocentratin) در راهنمای کیفیت آب آشامیدنی آمداند.

مواردی نظیر TDS که در غلظت بالا همچنان خطرناک نیستند نیز در این راهنما بیان شده‌اند.

در این راهنما مقدار مناسب برای TDS آب آشامیدنی کمتر از ۵۰۰ میلی‌گرم بر لیتر (۵۰۰ ppm)  است.

در ایالات‌متحده آمریکا نیز همین مقدار برای کیفیت مناسب آب آشامیدنی در نظر می گیرند.

حذف TDS از آب آشامیدنی

تجهیزات و سیستم‌های تصفیه آب به کمک روش اسمز معکوس (RO) می‌توانند باعث جداسازی و حذف درصد بسیار بالایی شوند.

اسمز معکوس سبب حذف اکثر مواد محلول نظیر بسیاری از مواد معدنی خطرناک مانند نمک‌ها و سرب می‌شود.

اسمز معکوس سبب حذف مواد معدنی مفید برای بدن انسان مانند کلسیم و منیزیم نیز می‌شود.
آب تصفیه ‌شده سیستم‌های اسمزمعکوس باید از بسترموادمعدنی و قلیایی عبورکند تا مواد معدنی مفید به آب بازگردند.
فیلترهای مواد معدنی قلیایی، pH آب را می افزایند و از خاصیت خورندگی آن می‌کاهند.

جهت سفارش دستگاه تصفیه جهت کاهش TDS آب باما تماس بگیرید.

جهت خرید TDS متر یا هدایت سنج آنلاین یا پرتابل از صفحه فروشگاه بازدید کنید.

هدایت الکتریکی آب

هدایت الکتریکیConductivity آب نشان دهنده میزان املاح هادی موجود در آب میباشد.

که آن را با EC نیز نمایش می دهند.

واحد هدایت الکتریکی درSI سیستم µSiemens/cm میکرو زیمنس بر سانتیمتر می باشد.

معمولاً وقتی از واژه “هدایت الکتریکی آب استفاده می شود منظور همان “هدایت الکتریکی ویژه آب” می باشد با توجه به این که هدایت الکتریکی رابطه مستقیمی با TDS و نمک های محلول در آب دارد، لذا اندازه گیری آن به منظور کنترل کیفیت آب از اهمیت زیادی برخوردار است .

اندازه گیری هدایت الکتریکی یکی از راه های ساده تعیین غلظت املاح محلول درآب، اندازه گیری هدایت الکتریکی است.

آب مقطر یا آب خالص تقریباً هادی جریان الکتریسیته نیست.

ولی اگر در آب نمک های محلول وجود داشت باشد آب را هادی جریان الکتریسیته می کند، هر چه مقدار املاح حل شده در آب بیشتر باشد قابلیت هدایت الکتریکی نیز افزایش می یابد.

با توجه به نقش درجه حرارت در میزان هدایت الکتریکی آب، اندازه گیری ها نسبت به درجه حرارت استاندارد که همان 25 درجه سانتیگراد است بایستی اصلاح گردد.

هدایت الکتریکی به ازاء افزایش هر درجه سانتیگراد تقریباً 2 درصد افزایش می یابد.

هر قدر مقدار یون های محلول در آب بیشتر باشد اختلاف در مجموع ذکر شده نیز بیشتر است.

کلاس های مختلف آب بر اساس هدایت الکتریکی آب

کلاس های مختلف آب را می توان در جدول زیر بررسی کرد.

رابطه بین EC و TDS چیست ؟

اگرچه TDS و هدایت الکتریکی یکی نیستند ولی رابطه بسیار نزدیکی بین آن ها هست.

آن ها دو پارامتر مجزا هستند.

TDS شامل مجموع ذرات جامد حل شده در آب می باشد.

تنها روش صحیح اندازه گیری TDS ، محاسبه وزن ذرات جامد حل شده بعد از تبخیر مایع می باشد.

ذرات جرم دارند پس میتوانیم وزنشان را محاسبه کنیم. ولی اگر شما امکان محیط آزمایشگاهی را ندارید این کارعملی نیست.
بنابراین می توان TDS را براساس هدایت آب تخمین زد با توجه به اینکه مولکول های اکسیژن و هیدروژن  آب یا H2O هیچگونه بار الکتریکی ندارند و اکثر فلزات ، مواد معدنی و نمک ها بار الکتریکی دارند با افزایش TDS هدایت الکتریکی افزایش می یابد و بالعکس.

و با توجه به میزان فلزات ، موادمعدنی و نمک های متفاوت که هدایت بیشتر یا کمتری نسبت به هم دارند ظریب تبدیل متفاوتی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.تحقیقات نشان می دهد.

ضریب تبدیل را بین 0.5 تا 0.7 در شرایط مختلف بر اساس جدول زیر می توان در نظر گرفت.

جهت سفارش دستگاه تصفیه جهت کاهش هدایت EC آب باما تماس بگیرید.

جهت سفارش آزمایش آب ویا خرید EC متر یا هدایت سنج آنلاین یا پرتابل از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

سختی آب چیست و چند نوع سختی وجود دارد؟

سختی آب (water hardnes) یکی از مهم ترین فاکتورها در صنعت تصفیه آب می باشد که بخاطر وجود املاح معدنی و یون های کلسیم، منیزیم، آلومینیوم و روی و سایر فلزات سنگین در آب ایجاد می گردد.

به عبارت دیگر، نمک محلول کلسیم و منیزیم و آهن و...اگربیش از اندازه در آب وجود داشته باشند، منجر به افزایش درجه سختی خواهند شد.

که مضرات زیادی را برای سلامتی انسان و حتی تجهیزات صنعتی به همراه دارد.

آب سخت یا hard water به آب هایی گفته میشود که مقدار مواد معدنی، نمک ها و فلزات سنگین در آنها به دلایل مختلف از قبیل عبور آب از روی بسترهای سنگی بیش از حد مطلوب می باشد.

خارج شدن آب از سفرهای زیرزمینی و عبور آنها از روی سنگ های مختلف در نهایت باعث میشود حجم زیادی از کربنات و بی کربنات های کلسیم، منیزیم، آهن و روی و غیره به آب اضافه شده و موجب سخت شدن آب گردد.

مقدار این مواد با واحد ppm یا میلی گرم بر لیتر تعیین میگردند.

از جمله املاح محلول در آب که تاثیر زیادی بر افزایش درجه سختی دارند می توان به mg(oh2) ، mgco3، mghco3، mg(no3)2، mgcl2، mgso4، ca(oh)2، caco3، cahco3، ca(no3) اشاره نمود.

املاح افزایش دهنده درجه سختی بر اثر حرارت رسوب کرده ودرون لوله ودیواره های تجهیزات صنعتی وخانگی انباشته خواهند شد.

درجه سختی آب چیست؟

از مهم ترین فاکتورهایی که در صنعت تصفیه آب در نظر گرفته میشود، اندازه گیری درجه سختی می باشد که بر همین اساس در نهایت راهکارهای متعددی برای کاهش آن ارائه می گردد.

با توجه به مقدار و نوع املاح موجود در آب می توان آنها را در گروه های مختلفی درجه بندی کرد.

درجه سبک سختی که 0 مقدار املاح موجود در آنها حدود 0 تا 75 میلی گرم می باشد. آب با درجه نسبتا سخت دارای 75 تا 150 میلی گرم املاح است.

آب با درجه سخت دارای 150 تا 300 میلی گرم و خیلی سخت بیش از 300 میلی گرم املاح می باشد.

این درجه سختی بشدت به سلامت انسان وتجهیزات دیگ های بخار و مبدل های حرارتی آسیب وارد می کنند.

درجه سختی آب

مهمترین نکته تفاوت زیاد در نوع مواد معدنی و نمک های حل شده در آب ها می باشد.

در نتیجه می توان در حالت کلی سه نوع سختی را معرفی نمود که تفاوت های زیادی با هم دارند.

این دسته بندی شامل موارد زیر می باشد:

سختی موقت (سختی کربناتی)

سختی موقت یا temporary hardner به نوعی از سختی گفته میشود که مقدار بی کربنات کلسیم و منیزیم و آهن در آن بیش از حد مجاز است.

یکی از مهم ترین ویژگی های این نوع سختی، قابلیت حذف آن با حرارت دهی و جوشاندن می باشد.

علاوه براین، می توان PH آب را کاهش داد تا اثر این نمک های کربناتی حذف گردد.

سختی دائم (سختی بی کربناتی)

سختی دائم (Noncarbonate Hardner) از وجود بیش از حد نمک سولفات، نیترات و کلرید کلسیم، منیزیم و آهن و غیره بوجود می آید.

این نوع سختی را ازآنجا دائم می گویند که جوشاندن آب منجربه ته نشین شدن نمکهای غیرکربناتی نشده وحذف آنها نیازبه تجهیزات متعدد دارد.

سختی کل

به مجموع سختی موقت ودائم اصطلاحا سختی کل گفته میشود که مقدارکربنات کلسیم آن بیش از یک میلی والان است.

لازم به ذکر است که اگر میزان قلیایی بودن کل آب بیشتر از سختی کل باشد، می توان نتیجه گرفت که سختی کربناتی است.

مضرات سختی آب چیست؟

وجود ترکیبات کربناتی و غیر کربناتی کلسیم، منیزیم، آهن، روی و غیره در آب تاثیرات منفی بر سلامت افراد و همچنین تجهیزات صنعتی ایجاد می کند.

از جمله مضرات و اثرات منفی سختی می توان به گزینه های زیر اشاره نمود:

سولفات کلسیم و منیزیم منجر به ایجاد رسوب در لوله های آبگرمکن، تاسیسات مولد نیرو و لوله های آب خانگی می گردد
کلریدهای کلسیم و منیزیم محلول در آب باعث خوردگی دیوارهای دیگ بخار و لوله های انتقال آب میشود.

آب ها با درجه خیلی سخت بخاطرکلروسدیم بیش از300 ml باعث شور شدن و طعم بد آن می گردد.

وجود املاح زیاد در آب تاثیر منفی بر کیفیت رنگ در صنایع رنگرزی و نساجی دارد
سختی بیش از اندازه آب منجر به بیماری های گوارشی و ایجاد سنگ کلیه و مثانه خواهد شد
قدرت شویندگی مواد صابونی و شوینده ها در آب های سخت به شدت کاهش پیدا می کند.

تفاوت سختی با TDS

علاوه بر تعیین درجه سختی، لازم است فاکتور دیگری به نام TDS نیز در فرآیند تصفیه آب مد نظر قرار گیرد که در اغلب مواقع اشتباها یکسان فرض میشوند.

تفاوت water hardner و TDS در این است که سختی به معنای مقدار ترکیبات کربناتی و غیرکربناتی کلسیم و منزیم مرتبط بوده و TDS در واقع سختی کل را اندازه گیری می کند.

به همین علت برای کاهش TDS از تجهیزاتی مانند اسمزمعکوس استفاده و سختی به کمک سختی گیرهای رزینی کاهش میابد.

نشانه های سخت بودن آب

درمحیط های صنعتی و حتی منازل مسکونی می توان سختیا نرم بودن آب را با بررسی چند نشانه تشخیص داد.

به طور کلی آب هایی که دارای املاح معدنی زیادی می باشند، چند نشانه بارز دارند که عبارتند از:

وجود لکه های قرمز روی سینک ظرفشویی و توالت
وجود لک سفید روی ظروف پس از شستشو
بو و طعم ناخوشانید آب
ایجاد رسوب به مقدار زیاد در سماور و کتری
مسدود شدن لوله های انتقال آب و آبگرمکن

مسدود شدن لوله های انتقال آب در مبدل های حرارتی، چیلر، بویلر

روش های کاهش سختی آب

با توجه به تاثیرات منفی که سخت بودن آب بر تجهیزات صنعتی و حتی سلامتی انسان دارد، روش ها و دستگاه های مختلفی برای کاهش املاح موجود در آبها ارائه شده است.

در سختی گیرهای رزینی بستری از ذرات رزین در کف مخزن موجود بوده و آب در قسمت بالایی قرار دارد.

با این ساختار فرآیند تبادل یونی بین بستر رزینی و املاح موجود در آب صورت می گیرد.

به این صورت که، رزین ها کلسیم و منیزیم را از آب می گیریم و سدیم را به آب می دهد.

جهت سفارش سختی گیر وتجهیزات آن و کسب اطلاعات بیشترازطریق تلفن تماس، ایمیل وبرگه تماس با ما درارتباط باشید.

جهت خرید کیت سنجش سختی از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

کلر جامد (هیپوکلریت کلسیم)

جوشکاری اربیتال یا اربیتال ولدینگ Orbital Welding و کاربرد آن

جوشکاری اربیتال یک نوع جوشکاری تخصصی است به این ترتیب که قوس در یک فرآیند مستمر بصورت مکانیکی از طریق گردش 360 درجه (دو تا 180 درجه) در اطراف یک قطعه استاتیک ، مثل لوله می چرخد.

 این فرآیند برای رفع خطای اپراتوری در فرآیندهای جوشکاری (GTAW) مورد توجه قرار گرفته است.

جوشکاری اربیتال Orbital Welding نوعی جوشکاری است که توسط کامپیوتر کنترل می شود ودخالت اپراتوردر جوشکاری به صفر می رسد.

درجوشکاری اربیتال Orbital Welding که یکی از فرایند‌های تیگ (TIG) است، جوش‌کاری چرخشی به وسیله‌ی تورچ اتوماتیک انجام می‌شود.

تمامی حرکت تورچ چرخشی چه از نظر فیلر‌دهی و چه از نظر چرخش و جوش به صورت تمام اتوماتیک انجام می‌گیرد.

تاریخچه جوشکاری اربیتال

فرآیند جوشکاری اربیتال توسط سرپرست تحقیق ،Pavlecka. H.V و مهندس Meredith Russ از شرکت Aircraft Northrop ،بیش از 50 سال پیش، برای رفع خطای اپراتوری در GTAW اختراع شد.

تجهیزات

اجزای اصلی یک سیستم جوشکاری اوربیتال شامل منبع تغذیه جوشکاری اوربیتال، کنترلر، هد جوشکاری و مکانیزم گریندر تنگستن می باشند.

سیستم خنک ‌کنندگی تورچ اربیتال (Cooling System)

گرمای بوجود آمده حین جوشکاری بوسیله سیستم آب‌خنک‌کن خنک می شود که موجب می شود تورچ اربیتال در هنگام جوش‌کاری داغ نکند.

در سیستم آب خنک به دلیل وجود املاح موجود در آب، رسوب گرفتن لوله‌ها و گرفتگی در آنها از معایب این سیستم می باشد .

با اضافه کردن آب مقطر به مخزن دستگاه می‌توان تا حدودی از این عیب جلوگیری کرد.

کیفیت جوشکاری اوربیتال

درنهایت برای داشتن یک جوش با کیفیت تنظیم دقیق تمامی پارامترهای ذکر شده برای جوشکاری اربیتال لازم است.

کیفیت جوشکاری اربیتال بستگی به چند پارامتر متغیر مهم دارد که شامل برنامه نویسی دستگاه جوش و تنظیم دستگاه هد جوشکاری می باشد.

تعمیر و نگهداری دستگاه هد جوشکاری دستگاه اوربیتال ولدینگ اغلب یک فاکتور تاثیرگذار در کیفیت جوش می باشد .

فرآیند جوشکاری اربیتال

دستیابی به بالاترین استانداردهای کیفیت و ایمنی در جوشکاری دستی بسیار دشوار است واین مساله به خاطر موقعیت خاص جوشکاری، overhead و hand-down جوش می باشد.

برای مثال دسترسی محدود کاربر در موقعیت جوشکاری، اغلب منجر به جوش های معیوب می شود.

جهت داشتن کنترل کامل برحوضچه مذاب (Weld Pool) بایستی تعادل کامل بین نیروی جاذبه و نیروی تنش سطحی در موقعیت های مختلف تورچ برقرار شود.

با استفاده از روش های مکانیزه فنی، بخش های خاصی از فرآیند جوشکاری با قطعات مکانیکی صورت می گیرد.

در شرایط ایده آل، قبل از جوشکاری تمام پارامترهای جوشکاری بطور کامل توسط کنترلر برنامه نویسی می شود.

برای جوشکاری اربیتال بسته به سایزتیوب ازهدهای بسته (enclosed weld heads) یا باز(open weld head)استفاده میشود.

دستگاه هد جوشکاری دارای یک سیستم چرخ دنده سیار دقیق می باشد که می تواند به مرور زمان کثیف شود و احتیاج به تمیزکاری دارد.

نکات مهم در جوشکاری اربیتال

یک جوشکاری اوربیتال موفق همچنین وابسته به استفاده از جنس تیوب با کیفیت بالا می باشد.

معموال تنها تیوب (نه لوله) و اتصالات استنلیس استیل 316L برای جوشکاری اوربیتال اتوماتیک GTA استفاده می شود .

همچنین خلوص گاز آرگون که به عنوان گاز محافظ  (backing and shielding gas) استفاده میشود اهمیت دارد.

برای مصارف صنعتی معمولی حداقل خلوص گاز 99.995 % برای مصارف غذایی و دارویی باید از گاز فوق العاده خالص با درصد %99.9998 استفاده شود

در ضمن برای پرج گاز از تجهیزات تمیز (از جمله شیرها و رگلاتورها و فلوکنترل) استفاده می گردد.

رطوبت و اکسیژن (در آرگون) جزو آلاینده های مضر می باشند و باعث خلل در کیفیت جوش اوربیتال می شوند.

آزمون جوش (Weld Coupon) ، بر روی قطعاتی از فلز یا تیوب استیل برای ارزیابی مهارت جوشکار استفاده می شود.
این آزمون در شروع و پایان هر شیفت کاری و هرزمان که پارامتری تنظیم و یا تغییرمی کند، انجام می شود.
هر آزمون جوش بصورت داخلی و خارجی جهت نفوذ پذیری کامل ، عرض جوش مناسب و دیگر معیار ها باید بررسی و انجام شود.برای قطرهای کوچک نیز معموال آزمون جوش الزام است.تمام آزمون جوش باید دارای نفوذ کامل و عرض مناسب باشد.

تغییرات در یکپارچگی جوش نماینگر یک مشکل است که باید برای ادامه جوشکاری آنرا میبایست حل کرد.

به طور معمول اربیتال ولدینگ تنها بر روی تیوب انجام می شود

فاکتورها مهم در انتخاب لوله جهت اربیتال ولدینگ
قطر خارجی تیوب
ضخامت تیوب
جنس تیوب

از اهمیت ویژه ایی بر خوردار است.

برای جوشکاری تیوب جهت کاربردهای با خلوص بالا فقط از دستگاه هد بسته (fully enclosed weld head) استفاده میشود.

هیچ درز و سوراخی نباید در انشعابات و جوش وجود داشته باشد، زیرا این نقاط ضعیف می تواند منجر به ترک های بعدی شود.

کاربرد جوشکاری اوربیتال

عدم نیاز به گدازآور خورنده و نفوذ جوش با خلوص زیاد است باعث کاربرد بیشتر جوش‌کاری اربیتال جوش درصنعت می‌شود.

با توجه به توانایی جوشکاری اربیتال در دستیابی به نتایج با خلوص بالا ، این نوع جوشکاری جایگاه بسیار مناسبی در ساخت تجهیزات اتاق تمیزو صنعت نیمه هادی ها پیدا کرده است.

جوشکاری اوربیتال در حال حاضر در لوله کشی و ساخت تجهیزات صنایع زیرکاربرد دارد

صنایع غذایی
داروسازی
صنایع نیمه هادی ها و الکترونیک
نفت و گاز و پتروشیمی
مهندسی خودرو
بیوتکنولوژی
کشتی سازی
هوافضا

جوشکاری اربیتال درلوله های WFI و PW ومواد دارویی و گازها که در صنعت دارو کاربرد دارند استفاده می شود.

جوشکاری اربیتال همچنین در لوله کشی های نیروگاه های حرارتی استفاده میشود. 

تیوب های مورد استفاده در این صنعت باید مقاوم در برابر فشار و دمای بالای سیال باشد.

فیلم پایپینگ و جوشکاری

https://www.aparat.com/v/GnQmC

جهت درخواست خدمات جوشکاری اربیتال و کسب اطلاعات بیشتر از طریق تلفن تماس، ایمیل وبرگه تماس با ما درارتباط باشید.

کلر آزاد یا کلر باقی مانده چیست؟

کلر آزاد یا کلرباقی مانده به مجموعه اسید هیپوکلرو و یون هیپوکلرید موجود در آب آشامیدنی گفته می ‌شود.

ملاک بررسی و قضاوت در خصوص میزان کلر باقیمانده در آب آشامیدنی، بر اساس استاندارد کلر آزاد باقیمانده است.

برای اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده روش های مختلفی وجود دارد که هر یک ازآنها خود مزایا و معایب مختلفی دارد.

فرق کلر آزاد و کلرباقی مانده را می دانید

در فرآیند تصفیه آب پس از کلر زنی به آب میزان کلردرشرایط مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.

در آب شاهد دو نوع کلر هستیم که نوع اول آن کلر آزاد یا در دسترس است.

دسته دوم کلر موجود در آب شامل کل کلر آب بوده و به آن کلر توتال گفته می شود.

کلر آزاد و کلر باقی مانده با یکدیگر متفاوت بوده و هر دو آن ها روش های اندازه گیری خاصی دارند.

تفاوت میان کلر آزاد یا کلر در دسترس و کلر توتال اندازه گیری شد نمایانگر میزان کلرامین موجود در آب خواهد بود.

کلرامین در واقع میزان کلر غیر قابل مشاهده است که در ضد عفونی کننده ها نقشی ایفا نمی ‌کند و به آن کلرطبیعی گفته می ‌شود.

انواع روش های اندازه گیری کلر آزاد در آب

برای اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده در آب روش های مختلفی وجود دارد که در این بخش به مهمترین روش ها برای اندازه گیری میزان کلر در آب می پردازیم.

اندازه گیری کلر آزاد یا کلرباقی مانده با استفاده از قرص DPD

DPD که در واقع نام کامل آن diethyl-p- phenylenediamine است که نوعی قرص بود که از آن برای اندازه گیری کلر آزاد و کلر باقیمانده در آب استفاده می شود.

در واقع قرص DPD از ماده شیمیایی دی اتیل پی فنیلن دی آمین ساخته شده است.

استفاده از این قرص در آب به میزان یک گرم در ۱۰ ml آب باعث می شود تا شاهد طیف رنگی قرمزی با کنتراستی بین قرمز کمرنگ تا پر رنگ باشیم.
هرچه میزان کلر در آب بیشتر باشد طیف حاصل پر رنگ ‌تر خواهد بود و قرمز آن کنتراست بیشتری دارد.

برای اندازه گیری کلر آزاد باید محفظه کیت تست میزان کلر DPD را با نمونه آب پر کرده

سپس یک قرص DPD 1 را به نمونه مورد نظر خود اضافه می کنیم

سپس در پوش آن را می بندیم و تکان می دهیم تا قرص کاملا در آب حل شود.

رنگی که تشکیل می شود را با رنگ های استاندارد موجود در دفترچه راهنما مقایسه می کنیم

مقدار خوانده شده برابر با غلظت کلر آزاد باقیمانده در آب خواهد شد.

اندازه گیری کلر کل باقی مانده

برای اندازه گیری کلر کل باقیمانده باید از قرص DPD 3 استفاده کنیم.

برای محاسبه کلر کل یا کلر توتال لازم است تا به محلولی که درمرحله قبل بود یک قرص DPD 3 اضافه کنیم.

بعد از۲ دقیقه رنگی که تشکیل می شود را با رنگ های استاندارد موجود در دفترچه راهنمای کیت مقایسه می‌ کنیم.

می‌توانیم مقدار غلظت کلر که باقی می ماند  را با کمک رنگ محلولی که بدست می اید و دفترچه راهنمای کیت DPD پیدا کنیم.

پس از آن نیز می توان مقدار کلر ترکیبی را از تفاضل کلر آزاد از کلر باقیمانده به دست آورد.

محاسبه کلر آزاد، کلر باقیمانده و کلر کل با استفاده از کیت های دیجیتالی

کیت های تشخیص میزان کلر در آب دیجیتالی با استفاده از تکنولوژی های الکتروشیمیایی تولید می شوند.

برای آزمایش میزان کلر در آب تنها کافی است تا قسمت جلویی این کیت را در آب مورد نظر قرار دهید و کمی صبر کنید.

کیت دیجیتالی میزان کلر آزاد آب، کلرباقیمانده و کلر توتال را بر روی صفحه نمایشگر خود نمایش می دهد.

اندازه گیری کلر آب با روش موهر

در این روش بورت را از محلول نیترات نقره یک دهم مولار پر می کنیم

 با پیپت مقدار ۲۵ میلی گرم از نمونه را برداشته و در یک ارلن ۲۵۰ میلی لیتری می ریزیم.

 حدود ۲ تا ۳ قطره از شناساگر کرومات پتاسیم را به نمونه اضافه کرده و تکان دهیم.

محلول حاصل شروع به تغییر رنگ می کند و رنگ آن از سفید به رنگ زرد حرکت می کند.

هرچقدرمحلول به رنگ زرد پر رنگ یا نخودی تغییر کند به همان اندازه کلر موجود در آب درصد بالایی دارد.

و هر چه رنگ زرد کمتر باشد کلر آزاد آب در کمترین حد است.

شما می توانید علاوه بر این سه روش  از روش های دیگری مثل :

آزمایش کلر آب به روش پتاسیم سنجی، روش تیتریمتری نیترات جیوه، روش کیت کلر oto و… استفاده کنید تا بتوانید درصد کلر آزاد، کلر باقیمانده و کلر توتال موجود در آب را اندازه گیری کنید.

جهت سفارش و خرید کیت اندازه گیری کلر آزاد از صفحه فروشگاه بازدید کنید .

معرفی ازن

ازن (O۳) مولکول سه اتمی اکسیژن است که به عنوان قوی ترین اکسنده و ضدعفونی کننده در جهان شناخته شده است.

این گاز به دلیل ساختار ناپایداری که دارد، پس از انجام ضدعفونی و گذشت مدت زمان کوتاه به اکسیژن تبدیل می شود لذا باقیمانده ای برجای نمی گذارد.

این خصوصیت خارق العاده ضدعفونی آب با ازن موجب استفاده گسترده آن شده و ازن را در گروه ضدعفونی کننده های ارگانیک قرار داده است.

در غلظت های بالاتر ، ازن با اکسیداسیون پوسته پروتئین خارجی یا پروتئین خارجی را از بین می برد.

مزایای استفاده از ازن جهت تصفیه آب و ضدعفونی هوا

عملکرد سریع ازن
از بین بردن کلیه ویروس ها و باکتری ها
از بین بردن قارچ ها و جلوگیری از ایجاد کپک
استفاده ایمن و راحت از گاز ازن
عدم تولید مواد خطرناک و پسماند شیمیایی ( اوزون تکنولوژی سبز است)
بهبود کیفیت هوا و محیط کاری
انجام عملیات به صورت خودکار
حذف کامل بوی نامطبوع محیط
ازن در ضدعفونی آب

ازن نیمه عمر کوتاهی دارد و پایدار نیست پس از مدت کوتاهی به مولکول پایدار اکسیژن تبدیل می شود، از این رو اوزون هیچ گونه مواد سمی یا مضری بر جای نمی گذارد (بر خلاف ضدعفونی کننده های معمولی مثل کلر و فرمالین) و این دلیل مناسبی برای استفاده از این گاز با قدرت در ضد عفونی آب می باشد.

هنگام تجزیه اوزون در آب، رادیکال های آزاد هیدروژن پروکسی (HO2) و هیدروکسیل (OH) تشکیل می شوند که ظرفیت اکسیدکنندگی بسیار بالایی دارند و نقشی مهم در فرایند گندزدایی ایفا می کنند.

گاز ازن نیمه عمر پایینی دارد و این امتیازی برای استفاده از ازن ساز به عنوان یک ضد عفونی کننده در محیط های مانند بیمارستان‌ها، بانک‌ها، هتل ها ، ادارات، اتاق جلسات و کنفرانس، مجالس ، هوای منزل یا محل کار، اماکن عمومی، قطار و پایانه‌های مسافربری و … می باشد.

همپنین در شرایط حاضر نیز استفاده از گاز اوزون جهت نابودی ویروس کرونا در اکثر کشورهای جهان رایج می باشد.

مقایسه بین کلرزنی و ازن‌زنی در آب استخر

میکرو ارگانیسم‌هایی که توسط ازن از بین می‌روند

Achromobacter butyri NCI-9404
Aeromonas harveyi NC-2
Aeromonas salmonicida NC-1102
Bacillus anthracis
Bacillus cereus
B. coagulans
Bacillus globigii
Bacillus licheniformis
Bacillus megatherium sp.
Bacillus paratyphosus
B. prodigiosus
Bacillus subtilis
B. stearothermophilus
Clostridium botulinum
C. sporogenes
Clostridium tetoni
Cryptosporidium
Coliphage
Corynebacterium diphthriae
Eberthella typhosa
Endamoeba histolica
Escherichia coli
Escherichia coli
Flavorbacterium SP A-3
Leptospira canicola
Listeria (ozone?)
Micrococcus candidus
Micrococcus caseolyticus KM-15
Micrococcus spharaeroides
Mycobacterium leprae
Mycobacterium tuberculosis
Neisseria catarrhalis
Phytomonas tumefaciens
Proteus vulgaris
Pseudomonas aeruginosa
Pseudomonas
fluorscens (bioflims)
Pseudomonas putida
Salmonella choleraesuis
Salmonella enteritidis
Salmonella typhimurium
Salmonella typhosa
Salmonella paratyphi
Sarcina lutea
Seratia marcescens
Shigella dysenteriae

FUNGUS & MOLD SPORES قارچها و اسپورها یی که با ازن ازبین می روند

Aspergillus candidus
Aspergillus flavus (yellowish-green)
Aspergillus glaucus (bluish-green)
Aspergillus niger (black)
Aspergillus terreus, saitoi & oryzac
Botrytis allii
Colletotrichum lagenarium
Fusarium oxysporum
Grotrichum
Mucor recomosus A & B (white-gray)
Mucor piriformis
Oospora lactis (white)
Penicillium cyclopium
P. chrysogenum & citrinum
Penicillium digitatum (olive)
Penicillium glaucum
Penicillium expansum (olive)
Penicillium egyptiacum
Penicillium roqueforti (green)
Rhizopus nigricans (black)
Rhizopus stolonifer

PROTOZOA پروتوزهایی که با ازن ازبین می روند

Paramecium
Nematode eggs
Chlorella vulgaris (Algae)
All Pathogenic and Non-pathogenic forms of Protozoa

FUNGAL PATHONGENS پاتوژنهایی که با ازن ازبین می روند

Alternaria solani
Botrytis cinerea
Fusarium oxysporum
Monilinia fruiticola
Monilinia laxa
Pythium ultimum
Phytophthora erythroseptica
Phytophthora parasitica
Shigella flexnaria
Shigella paradysenteriae
Spirllum rubrum
Staphylococcus albus
Staphylococcus aureus
Streptococcus ‘C’
Streptococcus faecalis
Streptococcus hemolyticus
Streptococcus lactis
Streptococcus salivarius
Streptococcus viridans
Torula rubra
Vibrio alginolyticus & angwillarum
Vibrio clolarae
Vibrio comma
Virrio ichthyodermis NC-407
V. parahaemolyticus

VIRUS ویروسهایی که با ازن ازبین می روند

AIDS
Adenovirus (type 7a)
Bacteriophage (E.coli)
Coxackie A9, B3, & B5
Cryptosporidium
Echovirus 1, 5, 12, &29
Encephalomyocarditis
Hepatitis A
GD V11 Virus
Onfectious hepatitis
Influenza
Legionella pneumophila
Polio virus (Poliomyelitus) 1, 2 & 3
Rotavirus
Tobacco mosaic
Vesicular Stomatitis
Rhizoctonia solani
Rhizopus stolonifera
Sclerotium rolfsii
Sclerotinia sclerotiorum

YEAST

Baker’s yeast
Candia albicans-all forms
Common yeast cake
saccharomyces cerevisiae
saccharomyces ellipsoideus
saccharomyces sp.

CYSTS

Cryptosporidium parvum
Giardia lamblia
Giardia
muris

ALGAE

Chlorella vulgaris
Thamnidium
Trichoderma viride
Verticillium albo-atrum
Verticillium dahliae

تاثیر ازن بر روی سلامتی

ازن همانند اکسیدزاهای دیگر از قبیل کلرین و هیدروژن پروکسید، گاز اکسیدزای پر قدرتی است که بایستی در استفاده از آن دقت نموده و زمان تعیین شده را رعایت کرد.

میزان ازنی که به صورت طبیعی در اطراف ما وجود دارد معادل ۰٫۰۱-۰٫۱۵ ppm (0.3 mg/m3) می‌باشد. این مقدار در شهرها به ۱٫۰ ppm نیز می‌رسد.

یکی از ویژگی های ازن بوی مخصوص آن است. بوی این گاز قبل از اینکه غلظت آن حتی به نزدیکی ۰٫۱ ppm برسد توسط انسان حس می شود.
علائم استنشاق بیشتر از حد ازن عبارتند از :
۰٫۱-۱ ppm: سردرد، سوزش چشم و مجرای تنفسی
۱-۱۰۰ ppm: علائمی شبیه به آسم و از دست دادن اشتها
تاثیر استنشاق بیش از حد ازن در کوتاه مدت، احساس سوزش در مجرای تنفسی و در نتیجه سرفه می باشد. این علائم دائمی نبوده و پس از دو ساعت برطرف می گردد. ازن با بیش از ۱۰۰ سال سابقه مصرف تاکنون باعث از بین رفتن جان کسی نشده است.

کمک های اولیه در برخورد با ازن

جهت طراحی و سفارش سیستم های تصفیه و ضدعفونی کننده ازن باما تماس بگیرید.

جهت سفارش انواع ازن ژنراتوریا کیت سنجش ازن از صفحه فروشگاه بازدید کنید.